Czym jest uzależnienie?

Uzależnienie to schorzenie powszechne i bardzo poważne. Definiuje się je jako powtarzające się używanie bądź zażywanie czegoś, pomimo potencjalnych szkód jakie czynność tam może ze sobą nieść oraz braku kontroli swoich czynów. Osoba uzależniona odczuwa przymus powtarzania danej czynności i posiada zwiększony poziom tolerancji na substancję bądź czynność uzależniającą.

Osobę uzależnioną rozpoznaje się po jej zachowaniu w momencie odstawienia danej substancji. U uzależnionego pojawia się niepokój, rozdrażnienie, depresja oraz bóle mięśni, dreszcze i nudności. Taka osoba ma tendencję do unikania kontaktów towarzyskich, zaniedbywania swoich obowiązków, a także pogarsza się jej zdrowie – zarówno fizyczne, jak i psychiczne.

Zaburzona gospodarka emocjonalna

U osoby uzależnionej dochodzi do zaburzeń emocjonalnych, gdzie substancja bądź czynność uzależniająca jest głównym źródłem emocji. W początkowym etapie uzależnienia, substancja ta staje się źródłem wywołującym przyjemność, przez co stymuluje osobę uzależnioną do jej zażywania. Przyczynia się zatem do rozwoju tzw. nałogowego mechanizmu regulowania uczuć, w efekcie czego mózg nie potrafi już korzystać z naturalnych źródeł satysfakcji. Z biegiem czasu natomiast substancja lub czynność uzależniająca staje się jedynym sposobem na uśmierzenie bólu.

Kształtowanie odrealnionych przekonań

W momencie, kiedy substancja uzależniająca jest jedyną metodą, aby zredukować ból czy poprawić swoje samopoczucie, zaczyna ona istotnie warunkować przekonania osoby uzależnionej. W pewnym momencie, uzależniony zaczyna konfrontować ze sobą uzyskiwaną satysfakcję ze szkodliwością konkretnych zachowań. Na tym etapie rozwija się tzw. mechanizm iluzji i zaprzeczeń, w efekcie którego sam zaprzecza sygnałom o szkodliwości swoich zachowań i przestaje dostrzegać związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy substancją uzależniającą a szkodami, jakie może ona wyrządzić w jego życiu.

Zmiana struktury własnego „ja”

U osoby uzależnionej zmienia się także struktura „ja”. Uszkodzone zostają takie funkcje jak możliwość wpływu na własne zachowanie, poczucie wartości, moralności oraz sensu życia. Osoba uzależniona przestaje być odpowiedzialna za to co robi, a w wyniku nieustannego poczucia winy za negatywne wydarzenie w życiu bliskich mu osób, uzależniony próbuje zrzucić odpowiedzialność na innych, co pozwala mu kontynuować zachowania nałogowe.
Omówione mechanizm w sposób podświadomy wpływają na umysł uzależnionego, przez co terapia i leczenie różnego rodzaju nałogów jest tak żmudnym i długotrwałym procesem.

Artykuł powstał we współpracy z ośrodkiem www.drogadodomu.info.

emocjemechanizm nałóguzależnienie